یادداشت سیده ثنا حسینی

        این کتاب متشکل از چند داستانه و داستان‌ها هیچی ارتباطی به همدیگه ندارن. ۹۹ درصد داستان‌ها برای من هیچ نکته آموزنده یا تامل برانگیزی نداشتن و صرفا بخشی از لحظات یک زندگی رو بیان میکردن که اکثرشون هم در نهایت پایان باز داشتن و این واقعا من رو اذیت میکرد چرا که اگر قرار نیست از داستان چیزی یادبگیرم لااقل دوست دارم یه داستان خوب و بخونم و به پایان برسونم و این کتاب رو تموم کردم فقط چون مغزم اجازه نمیداد نصفه بذارمش. نوشتار و ترجمه روون و خوب بود اما باز هم این ابهام بیشتر میشه تو ذهنم که واقعا هدف از نوشتن همچین کتابهایی چیه؟