یادداشت احمدرضا اکرمی
1403/2/28
جهانی رو تصور کنید که در اون نه اسم دارید، نه میتوانید شغل خودتون رو انتخاب کنید، نه میتوانید وسیلهای برای بهبود زندگی بشر تولید کنید و نه حتی برای «خود» زندگی کنید. این جهان کتاب سرود است. در جایی که بزرگترین گناه «خود» است و شما برای دیگران زندگی میکنید. یک حکومت مرکزی دنیا را اداره میکند و برای همه تصمیم میگیرد. برای تحصیل، شغل، زندگی و حتی فکر. و همه چیز در «ما» خلاصه میشود و کسی حق ندارد به «خود» فکر کند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.