یادداشت امیرحسین شریفی

        شوربختانه خیلی اهل دعا و مناجات به شیوه مرسوم نیستم. معتقدم دعا کردن، دلی ترین شکل ممکن برای صحبت با خالق هست و هر سخن از دل برآید لاجرم بر دل نشیند. 
همیشه این برام سوال بوده، مگر می‌شه با زبانی غیر از زبان مادری، آدم‌ها حرف دل خودشون رو با خدا بزنن؟ شاید مغز ما بتونه هر زبانی رو فرا بگیره ولی به نظرم دل فقط جایگاه زبان مادری هست.
دعاهای بی‌نظیری به زبان عربی در دسترس ماست که هر کدوم دریای معرفت هستن ولی متاسفانه اون جوری که باید و شاید روی من تاثیرگذار نبودن و قطعا ایراد از من هست. 
این کتاب متفاوت‌ترین مجموعه ادعیه‌ای بود که من در عمرم خوندم. نیایش‌های امیر مومنان که ترجمه فارسی اون ها بی‌نظیر هست. به.جرئت می‌تونم بگم ارزش معنوی و معنایی ترجمه ادعیه در این کتاب کاملا با اصل سخن برابری می‌کنه.
و چقدر خوشحالم که سال ۱۴۰۴ به برکت امام عدالت با این کتاب برام شروع شد. 
خلاصه که شما هم اگه مثل من دل‌تون برای فارسی حرف زدن با خدا تنگ شده و می‌خواید به زیباترین شکل ممکن باهاش درد و دل کنید، این کتاب فوق‌العاده رو از دست ندید.