یادداشت محمد حسین نگارستانی

                من تا قبل از خوندن آثار نیچه، صرفا به خاطر شایعات بدی که دربارش شنیده بودم قضاوتش میکردم و نهایت سعی ام این بود که به آثارش هیچ جوره نزدیک نشم. ولی بعد از موارد مقدماتی که درباره این آدم فهمیدم، تصمیم گرفتم که برخی آثارش رو بخونم و ببینم حرف حسابش چیه... دیدم که حتی اون جمله معروفش درباره مرگ خدا هم استعاریه و چیز دیگه ای رو میخواسته بگه... چنین گفت زرتشت کتابیه که معتقدم هرکی اون رو خونده باید دربارش گفت خوش به حالش؛ چرا که بخش عظیمی از برهوت زندگی رو به نوعی متوجه شده. در کل من بعد از خوندن این کتاب بود که ارادتمند نیچه شدم😄 و ارادت اینجانب بعد از غروب بت‌ها هم دوچندان شد البته لازمه اشاره کنم که وقتشو داشتین یه سر شارحان نیچه رو هم نگاهی بندازین تا راحت تر متوجه این کتاب بشین.