یادداشت محمد

        راستش رو بخوای نمی‌دونم اصلا در حدی هستم که بخوام راجب یکی از شاهکارهای تاریخ ادبیات جهان چیزی بنویسم یا نه...
این کتاب جز صد کتاب برتر تاریخ بشریت به انتخاب گاردین شده و جایگاه خودش رو همون ابتدا تو ادبیات جهان پیدا کرده و صد البته نیازی نیست من اینجا توضیح خاصی بخوام بدم تا کسی رو ترغیب کنم این شاهکار رو مطالعه کنه... ولی می‌خوام چند تا چیز رو به اشتراک بذارم شاید به کسب کمک کنه...
این کتاب از اونجا که قدیمیه و در زمانی بوده که صنعت چاپ هنوز وجود نداشته باید کتابی رو انتخاب کنید که به کتاب اصل نزدیک تر باشه و دست توش برده نشده باشه، که البته در حال حاضر همچین چیزی هنوز پیدا نشده، اما افراد سرشناسی بودن که با همت و تلاش و مقایسه بین نسخه های قدیمی و صد البته دانش مربوطه تونستن ما رو بسیار نزدیک به اصل قلم شیخ بزرگوار کنن که با یه سرچ ساده میتونید بهش برسید و من تصحیح محمد علی فروغی رو انتخاب و مطالعه کردم که حس میکنم ممکنه بهترین انتخاب هم باشه!
مقدمه کتاب، قبل از شروع دیباچه گلستان، چند متنی از محمد علی فروغی آورده شده که راجب روش تصحیح، کتاب های بوستان و گلستان و خود شیخ توضیحاتی داده شده و مطالعه برای علاقمندان میتونی جالب باشه.
تحریر گلستان پس از یک سال بعد از پایان کتابت بوستان به پایان رسیده و شامل دیباچه و هشت باب میشه که سعدی شیرازی در هر باب گروهی از افراد رو خطاب قرار میده و با شیرینی زبانش اون ها رو نصیحت می‌کنه و نصیحت شنونده هاش از درویش، زاهد، پارسا و حتی پادشاه رو شامل میشه و چیزی که برام جالب بود این که سعدی حتی چاپلوسی شاهان رو نمی‌کرده و به اون ها هم تَشَر لازم رو میزده و عبایی از این موضوع نداشته (بنظر من نه فقط پادشاهان که حتی هر مسئولی در هر جایی می‌تونه با کمک این حکایات متنبه بشه و ....)
محمد علی فروغی توی مقدمه‌ش سعدی رو دارای والاترین نوع عاشقی می‌دونه که در واقع پر بیراه هم نگفته و شما میتونید با ورق زدن گلستان در قسمت «باب پنجم: در عشق و جوانی» خود به این نتیجه برسین.
از خوبی های شیخ هر چی بگیم کم گفتیم و جاهای بسیاری هم میتونید راجب این موضوع تحقیقاتی انجام بدید؛ اما ذکر یک مورد رو خالی از لطف نمی‌بینم:
مفهوم شاهد بازی
شاهد بازی در اصطلاح بسیار عامیانه‌ش میشه همون پسر بازی یا بچه بازی و مثل اینکه در اون زمان موضوعی عادی قلمداد می‌شده که فردی که از جوانی گذشته با پسری که در جوانی یا نوجوانی بسر میبره رابطه عشقی ایجاد می‌کنه که سعدی هم در حکایاتش آورده و جوری عنوان شده که انگار سعدی هم دستی در کار داشته و در واقع شاهد بازی می‌کرده... این موضوع که سعدی شاهدباز بوده و با پسران جوان تر رابطه عاشقانه داشته مخالفین و موافقین زیادی داره... موافقین این قضیه از حکایات خود شیخ مثال میزنن و عنوان میکنن که شیخ خود اذعان کرده که شاهد بازی میکند اما مخالفان هم با استناد به سایر ابیات عنوان میکنن که شیخ در صورت زیبای جوانان، زیبایی خلقت که جلوه‌ای از خود خالق هست رو میبینه و این لذت بردن از زیبایی رو نوعی عبادت در درگاه حق میدونه و با استناد به ابیاتی از شیخ (که متاسفانه من به یاد ندارم که ذکر کنم) بیان میکنن که شیخ خود گفته: کسانی که از درک این نوع ستایش عاجزند من رو به باد انتقاد می‌گیرند و خواهد گرفت.
تصمیم گیری و نتیجه گیری درباره این موضوع که نیاز به تحقیقات و پرس و جو داره با خود شما دوستان....
اما در آخر لازم به ذکره که چه جناب شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی، شاهد باز بوده باشد و چه نبوده باشد. در آثار گرانقدرش به حدی ادبیات رو اوجِ کمال رسوندن که به بهانه هایی مسخره سر باز زدن از مطالعه ی چندین و چند باره این آثار خریتی محض می‌باشد.
بنی‌آدم سرشت از خاک دارد
اگر خاکی نباشد، آدمی نیست
💎❤️