یادداشت ملیکا🌱

        بسم‌الله.

آن کیست کَز رویِ کَرَم با ما وفاداری کند
بر جایِ بدکاری چو من یک‌دم نکوکاری کند
اوّل به بانگِ نای و نِی آرَد به دل پیغامِ وی
وانگه به یک پیمانه مِی با من وفاداری کند
دلبر که جان فرسود ازو کامِ دلم نگشود ازو
نومید نتوان بود ازو باشد که دلداری کند
گفتم گره نگشوده‌ام زان طرّه تا من بوده‌ام
گفتا مَنَش فرموده‌ام تا با تو طرّاری کند
پشمینه‌پوشِ تندخو از عشق نشنیده‌ست بو
از مستیَش روزی بگو تا ترکِ هُشیاری کند
چون من گدایِ بی‌نشان مشکل بوَد یاری چنان
سلطان کجا عیشِ نهان با رندِ بازاری کند
زان طرّه‌ی پُرپیچ‌وخم سَهل‌ست اگر بینَم ستم
از بند و زنجیرش چه غم هرکَس که عیّاری کند
با چشمِ پُرنیرنگِ او حافظ مکُن آهنگِ او
کان طرّه‌ی شب‌رنگِ او بسیار طرّاری کند

برای شروع مطالعه آثار بزرگان زبان فارسی مانند سعدی، حافظ، مولوی، فردوسی و... به‌نظر جناب حافظ مناسب است هم این‌که دیوان ایشان بیش از آثار سایر بزرگان در خانه‌های مردمِ عادّی یافت می‌شود هم حجم کم‌تر اشعار به‌جامانده از او نسبت به بقیّه، انگیزه را برای ادامه‌دادن افزایش می‌دهد. هرچند که تا فهمِ معانیِ والای سخنان او، راهی بس طولانی در پیش است...

مطالعه‌ی ۴۹۵ غزل حافظ، ۲ مثنوی و تعدادی قطعه و رباعی از نسخه‌ی تصحیح‌شده استاد بهاءالدّین خرّم‌شاهی به پایان رسید. ۲۶/۱۱/۱۴۰۳