یادداشت حسین دهلوی

        همکارم گفت حتما این کتاب را بخوان. سه‌بار تکرار کرد. گفت قلمش پاییزی‌ست. گفت وقتی خوانده، غصه خورده و مدتی خوابیده...
دو روز بعد کتاب را گذاشت روی میزم. همکاری که میز کناری‌ام می‌نشیند، گفت  «نسیم مرعشی خوب می‌نویسید. من به یکی دیگر از کتاب‌هایش هم علاقه دارم.» (شاید اسم کتاب را هم گفت و من فراموش کرده‌ام) 

با اشتها کتاب را باز کردم. تا صفحه 25 خواندم، دلم گرفت. آنقدر که از حجاب تا انقلاب را پیاده رفتم در هوای بلاتکلیف پاییزی...
صفحات از نصف گذشته بود و من همچنان از قلم زیبای نویسنده لذت می‌بردم، اما تکرار مکررات، شباهت شخصیت‌ها و اطناب (گاهی ممل) نویسنده کمی برایم ناخوشایند بود.
3 ستاره منصفانه‌ است.