یادداشت Artemis
1402/7/7
ما دروغگو بودیم و من دروغگو بودم من،کیت،دروغگو بودم این کتاب داستانی با روندی آرام رو بیان میکنه که تا جای جای این کتاب حس کنجکاوی رو در وجود خودتان حس میکنید ....چرا؟چیشد؟مگه چیشده؟دنبال این سوالات خواهید بود....اما به راستی گاهی حقیقت ها تلخ ترین جواب های ممکن هستند واقعیت:من در ۲۰ صفحه آخر کتاب فقط اشک ریختم و با اینکه میدونستم این کتاب غیرمنتظره و غمناکه اصلا این سناریو رو تو ذهنم مرور نکردم شاید هم نخواستم که مرور کنم ....همه پایان های ممکن این داستان با پایانی غمناک باید مواجه میشد اما این پایان از همه اون پایان های ممکن بدتر بود و منِ غمناک پسند رو ناراحت کرد و باعث شد فکر کنم نویسنده چطور حاضر شد این کتاب رو بنویسد؟
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.