کتابی کاملا معمولی و کلیشه ای.زیاد لذت نبردم
        

                بزارین برعکس بقیه از این کتاب بدگویی کنم......
من اولین کتابی که از این نویسنده خوندم سنگ کاغذ قیچی بود کتابی که منو به خودش جذب کرد و قطعا هرکی از من بپرسه یکی از بهترین کتاب هایی که تو ژانر رازآلود خوندی چی بوده قراره اسم این کتاب رو ببرم بعدش من با کتاب دیزی دارکر آشنا شدم خیلی ها حتی به من گفتن این کتاب صد برابر بهتر از سنگ کاغذ قیچیه اما متاسفانه من تو صفحات آخر کتاب متوجه شدم که این کتاب ارزش خوندنم نداره چون پایانش غیر منطقی و غیر حرفه ای بود داستان خوبی بود اگه بخواهیم پایان و صفحات آخرش رو در نظر نگیریم یعنی وقت افشاگری د آشکار شدن همه چی رو درنظر نگیریم (تازه بعضی چیز ها رو میشد حدس زد جز یه چیز و یه چیز‌دیگه هم که من حدس نزدم یکی از قاتل ها بود اونم بدلیل این بود که به نظرم غیرحرفه ای بود که نویسنده اون شخص رو قاتل اعلام کنه همه چیز بهش برمی‌گشت اما نشون دادن اون به عنوان قاتل نشون دهنده غیرحرفه ای بودن داستان بود) به نظر من این داستان کاملا نشون دهنده این بود که نویسنده یه کتاب رو شروع به نوشتن کرده آپا نمیدونسته چه شکلی پایانش سر بیاره و کی رو قاتل اعلام کنه وگرنه برای این کتاب توجیهی وجود نداره
        

                ما دروغگو بودیم و 
من دروغگو بودم 
من،کیت،دروغگو بودم

این کتاب داستانی با روندی آرام رو بیان میکنه که تا جای جای این کتاب حس کنجکاوی رو در وجود خودتان حس میکنید ....‌چرا؟چیشد؟مگه چیشده؟دنبال این سوالات خواهید بود....اما به راستی گاهی حقیقت ها تلخ ترین جواب های ممکن هستند واقعیت:من در ۲۰ صفحه آخر کتاب فقط اشک ریختم و با اینکه میدونستم این کتاب غیرمنتظره و غمناکه اصلا این سناریو رو تو ذهنم مرور نکردم شاید هم نخواستم که مرور کنم ....همه پایان های ممکن این داستان با پایانی غمناک باید مواجه میشد اما این پایان از همه اون پایان های ممکن بدتر بود و منِ غمناک پسند رو ناراحت کرد و باعث شد فکر کنم نویسنده چطور حاضر شد این کتاب رو بنویسد؟
        

                شاید این امتیاز زیاد جالب نباشه اما منی که کتاب من پیش از تو جوجو مویز رو خوندم انتظارات بیشتری داشتم به نظرم این کتاب جذاب نبود اسم کتاب مفهومی غمناک رو به خواننده القا میکنه اما داستان؟غمناک نبود حتی باعث نشد یه جای داستان هم احساس ناراحتی زیاد بکنم و پایانش به نظرم زیادی خوشبینانه بود شاید من پایانی نثل من میش از تو رو برای این کتاب بیشتر پسندیدم
        

                حقیقتا این کتاب به نظرم جذاب نیومد شاید یکی از دلایلش این بود که من نسخه قدیمی اش رو داشتم و ترجمه اش خوب نبود اما واقعا منفورترین شخصیت داستان اناکارنینا نبود؟من هرگز نمیتونم با اون همزادپنداری کنم و درکش کنم چون به نظرم پایانی که داشت حقش بود
        

                نه انقد جذاب که حاضر باشم بازهم بخوانمش نه انقد غیر جذاب که کتاب را از دستم بیندازد......به نظرم این کتاب بیش از حد بهش توجه شده و بهش انتقادات مثبت داده شده.....شاید فقط متم که این نظر رو دارم ولی شاید این داستان فقط برای افراد افسرده اس یا افرادی که زندگی سختی دارن
        

                داستانش جذب کننده نبود و شاید حتی خوب هم نبود.....مثل خیلی ها قبول دارم که روابط مولانا و شمس خیلی سطحی روایت شده بود و حقیقتا واقعا کسی هست که از شخصیت شمس خوشش اومده باشه؟با هاش همدردی کرده باشه؟چون من ازش بدم اومد زندگی تمام شخصیت های داستان رو بهم ریخت بدی کرد زندگی پسر مولانا رو نابود کرد زندگی همسر مولانا زندگی دختر مولانا و چه بسا زندگی خود مولانا .....شاید این کتاب ارزش یک بار خوندن هم نداشته باشه چون من از بخش هایی که راجب مولانا و شمس بودن متنفر بودم و همش منتظر بخش داستان اللا بودم و واقعا اون بخشم عالی نبود و من باز هم نتونستم شخصیت اللا رو خوب درک نکردم
        

                خب واقعا کتاب قشنگیه آدمو جذب میکنه ولی من اونقدر ارتباط نگرفتم من این مجوعه رو بخاطر دوتا از دوستام خوندم ولی واقعا اونقد که تعریف کردن عاشقش نشدم اشتباه نکنید حاضرم دوباره بخونمش(البته اگه اون لیست بلند بالایی که میخوام بخونم رو تموم کردم)ولی بخاطر تعاریف دوستام واقعا یکم انتظار بیشتری داشتم اما خب همه چیز این کتاب عالی بود نگارشش روند داستان شخصیت پردازی  و شخصیت های مورد علاقه ام یعنی داس فارادی و کوری و کیه که از این دو تا شخصیت خوشش نیاد؟
        

                یه معمای جذاب.....نویسنده همه رو فریب داد این نویسنده خانم فینی واقعا يه روباهه یه حیله گر که همه رو تا اخر داستان فریب میده من نتونستم حدس بزنم کلی سناریو تو ذهنم بود و شاید چند تاشون شبیه جواب درست بود ولی جواب درست رو واقعا کسی تونست حدس بزنه یا نه؟یعنی بدون اینکه ۵۰ صفحه آخر کتاب رو یه نگاهی بندازه اگه فکر میکنی میتونی فکر کنم برات چالش خوبی باشه
        

                داستانش خوبه واقعا خوبه حتی منو یاد داس مرگم میندازه یعنی یجورایی میتونم این دوتا داستانو بهم ربط بدم داس اناستازیا هر روز به بعضی ها زنگ میزنه و میگه اینقد زمام برای زندگی دارین بعد میمیرین🤝🏻اما جدا از این ها کتاب قشنگیه و ارزش یه بار خوندن رو داره حتی چند بار بخونش 
        

                امتیاز کمیه ولی به نظرم حقشه...خیلی ها گفتن پایانش غیر منتظره اس و حقش بیشتر از ایناعه ولی نه واقعا نه....من نگارش خانم لوسی رو دوست داشتم اما واقعا روند داستان خوب نبود این که هنه و همه کس به هم ربط داشته باشن؟اصلا این به کنار این کتاب واقعا حس کنجکاوی تو من ایجاد نکرد ولی شاید بشه بهش ارفاق کرد و گفت یه بار خوندنش خوبه 
        

                شاید این امتیاز یکم ناعادلانه باشه.....ولی من با این کتاب زیاد ارتباط نگرفتم نه شاید بهتر باشه که بگم گرفتم ولی خیلی روند داستان آروم بود بدون هیج ‌اتفاق هیجان انگیزی ولی این کتاب برای یه روز بارونی پاییزی کنار یه نوشیدنی گرم کاملا مناسبه🤝🏻