یادداشت سید امید حسینی

        سلام 
عصیان عمیقاً احساسات منو درگیر کرد. داستان جانبازی است که تا عمق استخوان به کشور و حکومت و کلیسا اعتقاد داره و هر کسی که با اینها کمی زاویه داشته از نظر این شخصیت یک کافره. 
این رمان تلخ داستان انسان‌های ساده‌دل و سوءاستفاده از این سادگی است. داستان آدم‌هایی که با جان و مال و هرچه دارند از ایده‌های حکومت‌ها دفاع می‌کنند و زیر پای همون حکومت له می‌شن. 
از ته دل با شخصیت اصلی ارتباط گرفتم چرا‌که در زندگی سفری تقریباً مشابه رو تجربه کردم. آندریاس، شخصیت اصلی عصیان در طی بلاهایی که سرش میاد متوجه اشتباه خودش میشه و نگاهش تغییر میکنه. 
ما به عنوان مخاطب از ابتدا می‌دونیم نگاه آندریاس ساده‌اندیشانه است و دور از حقیقت. 
رمان رو با قلبی شکسته و اشک به پایان رسوندم. بیش از چیزی که فکر می‌کردم توجه‌ام رو جلب کرد و فراتر از انتظارم بود. 
این رمان یه شاهکار کلاسیک به حساب میاد. حجم کمی داره و به سرعت میشه خوندش. عصیان بسیار تأمل‌برانگیزه. به همه پیشنهادش می‌کنم.