یادداشت امیر ابراهیمی

        بعضی خواندن‌ها همراه با زمان و زمانه است بعضی هم با اینکه بی نسبت با زمان نیست اما با مسائل روز همراه نشده، این کتاب از آن دسته است و گزارش امروز آن بعد از ماهها صورت می‌گیرد

دروسی که این کتاب می‌دهد: ا

یک: خر، حیوان باشعوری است، پس عوض چهار نعل تاختن در فضای نامنناهی بافتنی‌ها و خرکیف شدن از قوه‌ی واهمه، با همان خرد اندک، مطابق سرشت پاک خود رفتار می‌کند

دو: خر، حیوان قانعی است، پس عوض زیاده‌خواهی، زیاده‌خوری و زیاده‌روی، میانه‌روی می‌کند

سه: خر، حیوان حکیمی است، پس غم دنیای فانی را به سان بوتیمار نمی‌خورد

چهار: خر، حیوان باصفا و ملیحی است و از مشاهده‌ی دیگر خران به علت مشابهت خود با آن‌ها مسرور می‌شود؛ همانند مواجهه کودکان با هم

پنج: خر، حیوان بااحساس و رمانتیکی است

شش: خر، حیوان باوفایی است و از خدمتگزاری و بارکشی خالصانه سرباز نمی‌زند

هفت: خر، حیوان نجیب و مهربانی است که آزار می‌بیند اما آزار نمی‌رساند

هشت: خر، حیوان هنرمندی است وهنرمندی‌اش مجال حضور می‌خواهد

من که بویی از خریت نبردم ولی از اگر بارها این کتاب را نخوانم، وصف لذتش ورد زبانم خواهد بود چرا که وصف العیش نصف العیش! لغات زیاد و اشعار مختلف از مثلا شیخ بهایی و ایرج میرزا، همراه با بعضی عادات و سرگرمی‌های امروزی چاشنی دیگر این کتاب بود

کدوم خری فکر می‌کرد خرانه زیستن در عصر امروزین اینقدر سخت باشد! خداییش اندازه یک کتاب فلسفی اخلاقی در باب عدالت و آزادی و زندگی آدم رو به فکر و چه بسا به کرنش به خران وا می‌داشت، تازه از اون بهتر آدم رو با الفاظ امروزیه و جدیدیه و معاصریه آشنا می‌کرد

کتاب رو خیلی اتفاقی از قفسه طنز کتاب‌فروشی ابن سینا تهران قاپیدم، راستش، خاطرم اومد در پی خرید چند کتاب طنز برای هدیه بودم و یکی هم برای خودم گرفتم، کتاب‌های دیگه از عزیز نسین یا فیروزه جزایری دوما به پیشنهاد کتاب‌فروشی بودند ولی بعد افتادم تو قفسه طنز و با اینکه فرصت کمی داشتم سریع یک کتاب رو ورق زدم تا چشمم رو گرفت

میشه برای اغراق گفت حقی که کتاب هم مثل سیاه دونه برای هر مرضی خوب است الا مرگ