یادداشت آگاتاهد.

        اوایل کتاب، روند آنچنان چنگی به دل نمی‌زد. البته که ایده‌ی قتل خیلی "آگاتاطور" بود. ولی بعد که داستان پیش رفت و جنازه پیدا شد، روند کتاب خیلی بهتر شد.✨️
از صفحه‌ی صد به بعد، همه‌چیز به طرز وحشتناکی گره خورد و پیچیده شد. یجوری که کم کم داشتم عقلم رو سرش از دست می‌دادم.
این کتاب یه مقدار با بقیه‌ی آگاتا کریستی هایی که خوندم فرق داشت: لیست مظنونین در کار نبود. این قضیه وحشتناک بود چون تا حدودا صفحه‌ی دویست همچنان احتمال اینکه اصلا قاتل و مقتول رو نشناسیم وجود داشت!😑
با این همه پیچ در پیچی، دوست داشتم آخر کتاب شوکه کننده‌تر باشه. البته نمیگم تعجب نکردم یا حدسم درست بود ولی اینقدر آگاتا کریستیِ بهتر و شوکه‌کننده‌تر از این خوندم که یه‌مقدار سختگیر تر شدم توی این قضیه.🏴‍☠️

پیشنهاد میکنم بخونید و برای من خوندن آثار آگاتا کریستی هیچ‌وقت باعث پشیمونی‌ام نشده‌:)