یادداشت علیرضا فتاح

        خب خاطرات خانم دباغ واقعا خواندنی و جالب و بعضا حیرت‌زا ست.
 اما چند مشکل دارد: نخست این‌که روند خاطرات خیلی سریع می‌گذرد که به خاطر فاصلۀ سال‌ها و سن و فراموشی ایشان است که از جزئیات و لذت کتاب کم می‌کند. 
و دوم این‌که این کتاب از نسل اول خاطره‌نگاری‌های معاصر است، هم‌نسل عزتشاهی و احمد احمد. قبل از نسل دا و متاخرین. که زحمت آن نسل را اکثرا  محسن کاظمی می‌کشید. اما نثر این کتاب‌ها به شدت ناپخته است و پر از اشکال. و مثل همیشۀ سورۀ مهر پر از اغلاط املایی و تایپی هم. 
این دو مشکل شأن و ارزش کار را کم می‌کند.
اما با همۀ این احوال، مطمئنا این کتاب ارزش خواندنش را حتما دارد. حتما.