یادداشت سیده زهرا ارجائی

        
داستان درباره زندگی سیاه‌پوستان در آمریکاست. افرادی که صرفاً بخاطر رنگ پوستشان مورد ظلم قرارگرفته یا از بسیاری حقوق انسانی محرومند؛ نمی‌توانند مثل دیگران درس بخوانند و پیشرفت کنند مگر این‌که بتوانند به طریقی خود را به عنوان یک سفیدپوست معرفی کنند تا تفاوت رنگ پوستشان را به حساب تفاوت نژاد نگذراند. 

مادربزرگ کندیس، سیاه‌پوست بود اما توانسته‌بود با نشان دادن صلاحیت خود، مسئولیت‌هایی در شهرداری شهر لمبرت بگیرد و خدمات بسیاری به سیاه‌پوستان بکند. اما یک اتفاق عجیب باعث شد همه‌چیز تغییرکند. او نامه‌ای دریافت کرد که از میراث بزرگی سخن می‌گفت که می‌توانست زندگی مردم شهر را تغییر دهد اما او نتوانست آن را پیداکند و هیچ‌کس هم حرفش را باور نکرد ...

حالا، بعد از گذشت دو سال از فوت او، مادر کندیس که میخواهد طلاق والدین و تعطیلات تابستان به دخترش سخت نگذرد، او را به شهر لمبرت آورده و در خانه‌ی مادربزرگ ساکن می‌شوند تا تعطیلات را در این شهر بگذرانند. کندیس در اتاق زیرشیروانی خانه، نامه‌ای پیدا می‌کند که معمایی عجیب دارد! همان معمایی که مادربزرگش نتوانسته‌بود آن را حل کند...
کندیس و برندن، پسری که در خانه‌ی روبروی آن‌ها زندگی می‌کند، بعد از اینکه علایق مشترکشان در کتابخوانی را پیدا میکنند، تصمیم میگیرند این معما را حل کنند ... 


در طول داستان، تبعیض نژادی به خوبی به تصویر کشیده‌شده و کتاب از این جهت بسیار عالی و جذاب است اما دو نکته‌ی مهم در داستان وجود دارد که لازم است در معرفی کتاب به مخاطب نوجوان حتماً به آن‌ها توجه شود. 
نکته‌ی اول، دوستی و همراهی دختر و پسر و سبک زندگی غربی است که همانند غالب کتابهای ترجمه‌ای، در این کتاب هم به وضوح دیده می‌شود.
اما نکته‌ی مهم دوم ماجرایی است که در خلال داستان اتفاق افتاده‌است. علت جدایی پدر و مادر کندیس، بنا به داستان این است که پدرش با شخص دیگری آشنا شده و می‌خواهد با او ازدواج و زندگی کند. اشاره‌ی داستان به این موضوع در همین حد است و در ضمن داستان و ماجراجویی برای حل معما، کندیس تلاش می‌کند پدر و مادرش را درک کرده و این طلاق را بپذیرد. اما مسأله در انتهای داستان است که نام همسر جدید پدر کندیس آمده‌است. نام او «دنیل» است! 
می‌شود این نام را با ظرافت در کتاب به آنیل تغییر داد که تبدیل به اسم یک زن شود؛ یا بر اساس اطلاعات و دقت نوجوان در مورد آن تصمیم گرفت چرا که با توجه به این که جز بردن این نام هیچ اشاره‌ی دیگری نشده احتمال دارد که مخاطب اصلا متوجه موضوع نشود... هرچند بهتر بود مترجم و ناشر محترم به این موضوع دقت میکردند و آن را بر اساس فرهنگ و قوانین کشور تغییر میدادند ... 

با توجه به این نکته و جذابیت داستان و موضوع و ... بنظر می‌رسد درصورتی که نگرانی بابت این موارد وجود نداشته باشد، می‌تواند برای مخاطب ۱۲+ و ۱۵+ و حتی بزرگسالان جذاب و مناسب باشد.