یادداشت سارا مستغاثی

        بعد از خواندن انسان دویست و پنجاه  ساله و این موضوع که مبارزه ی حضرت زین العابدین (ع) با این دعا ها بوده استُ خواستم با دید دیگری این کتاب را بخوانم. یعنی نه صرفا با دید دعا های یک انسان (کامل) با خدا. که البته خود این هم کم چیزی نیست.
چون حتما باید هر روز تعداد صفحات خاصی را می خواندم، روز هایی که کار داشتم سریع و بدون ترجمه می خواندم ولی در بخش هایی که تامل بیشتری کردم، موارد مربوط به سبک زندگی جالبی دیدم. ( شاید چون درگیری ذهنی این روز هایم سبک زندگی ست این موارد بیشتر توجهم را جلب کرد.)
دوباره و حتی چندباره باید بخوانمش.

پی نوشت: اولین بار که جذب شدم صحیفه ی سجادیه را بخوانم، بعد از خواندن کتاب بیوتن بود:
اللهم ارحم من لا یرحم العباد، واقبل من لا یقبل البلاد