یادداشت زهرا قائدی

        دنیایی را بدون پیشرفت های امروزی تصور کنید؛ دقیقا می‌شود همچون کتابی. تنها تفاوت این کتاب با کتاب های تاریخی این‌است که این کتاب داستان گونه پیش می‌رود و مانند مادری که آرام آرام دارو را به نوزاد خودش می‌دهد روایت شد. که البته نقطه قوت داستان همین بود. آرام آرام پیش رفتن. 
اما به عقیده من موضوع داستانی جذاب نبود. یا اگر بود شاید می‌بایست حجم کتاب کمتر شود. چون با این ایده و داستان در یک کتاب دویست سیصد صحفه‌ای کامل می‌شد.