یادداشت نادر آبیار

        عرفان همیشه جذاب است چه برسه به اینکه معاصر هم باشد. کتاب حاج اخوند با تمام کاستی هایی که در روایتگری داشت برایم لطیف و پر حاذبه بود.توی این هیاهوی عصر ارتباطات این جور کتاب ها تلنگر و تذکری برای یادآوری مسیر و هم مسیر و مقصد زندگی است. شیرین بود و با بخشهایی از کتاب زندگی خواهم کرد.
کاش ترتیب داستان ها رو بهتر میچیدند  ولی باز هم از اقای مهاجرانی ممنونم.