یادداشت

        سه و نیم البته. مرددم با ۴
۱. چقدر بچه‌هاشون کولن. تا یکی دوبار تلاش می‌کنن به نتیجه می‌رسن.
۲. یک چیزی رو متوجه شدم که خیلی ساده‌ست اما خیلی برام تکان‌دهنده بود. این که برای من رفتار یا غلطه، یا درست. خودم وقتی تلاش می‌کنم رفتار غلط نداشته باشم منتظر رفتار درستم. اما به نظر میاد از رفتار غلط تا رفتار درست هزاااار تا گام هست. رفتارها از مطلقا غلط، یواش یواش به سمت "یک کم درست، هنوز خیلی غلط"، "ی کم بیشتر درست، غلطِ کمتر"و... پیش می‌رن و در یک پروسه ای پیشرفت می‌کنن. از غلط نمی‌شه به درست پرید. و قاعدتا دیدگاه من از اون‌جایی که پیش‌رفتن رو لحاظ نمی‌کنه خیلی مایوس‌کننده‌ و فلج کننده‌تره.
۳. مثل سایر کتاب‌های درست درمون و قابل تامل حوزه‌ی پرورش و تربیت، این بار هم این حالی هستم که چه امیدوارکننده! اما چطور می‌تونم همه‌ی این آموزش‌ها رو با هم اپلای کنم؟