حبیبه جعفریان فارغ از تصویری که برایمان از شهدا ساخته‌اند ما را وارد دنیای واقعی این آدم‌ها می‌کند. دنیای واقعی‌ای که عشق و عاشقی دارد. غم نان دارد. خانه و زن و زندگی دارد.
هر چند که نتوانستم خیلی با دنیای همت و ژیلا بدیهیان ارتباط بگیرم اما همین که همت را از نزدیک‌تر دیدم کافی بود.
