یادداشت طاها رجبی

        بعضی کتاب‌ها هستن که انسان هر از گاهی دلش دوباره تنگ می‌شه بخوندشون! (کاملا هم یه چیز شخصیه و نمی‌شه به بقیه تعمیمش داد.) این کتاب برای من این شکلیه. فکر کنم تا حالا ۵ بار خوندمش و هر بار هم یک نفس! 

کتاب واقعا ارزش خوندن داره، برای همه‌ی افراد با همه‌ی فکرها. اما نکته‌ای که هست اینه که باید با آغوش باز برید سمتش نه با گارد بسته‌ی فکری.
کتاب سفرنامه‌ی ژاپن نیست، سفرنامه‌ی یامین پور به ژاپنه! من خودم به شخصه از این مدل سفرنامه‌نویسی‌ها خوشم میاد که تنها به رویدادهای سفر محدود نیست و نویسنده افکار خودش رو هم میاره توی کتاب؛ مثلا یامین‌پور، امیرخانی و حامد عسکری سفرنامه‌هایی این‌طوری نوشته‌ان.
اما اگه شما براتون سفر و رویدادهاش مهمه، باز هم این کتاب براتون دوست‌داشتنی خواهد بود. چون به واسطه‌ی سفر گروهی یامین‌پور و همراهانش، و همچنین هدفشون از سفر، کتاب پر شده از ماجراهای جالب و بعضا عجیب غریب!

امیدوارم آقای یامین‌پور در آینده بیشتر بنویسن، حیفه این قلم کم‌کار بمونه!