یادداشت

        کتاب خوبی بود.نوع نوشتن کتاب خیلی خوب بود.داستان از زبان عمرابن سعد روایت میشد.
ولی بد ترین نکته که اصلا برام قابل قبول نبود اینه که آدم ساده لوح بعد از خواندن این کتاب میگه که عمر که کاری نکرد،ابن زیاد و شمر مجبورش کردن در مقابل امام حسین لشکر بکشه،تازه آخرشم به گندم ری نرسید...آقای هاشمی باید کاری میکردن که اصلا همچین چیزی به ذهن خواننده ی کتاب نرسه.
اما برای کسی که واقعا این اتفاقات رو درک میکنه خیلی میتونه مفید باشه.
نکته ی بعدی هم اینه که معلوم نبود عمر هنوز مردده یا از این که یه همچین لشکر بزرگی به راه انداخته خوشحاله.چون توی همه داستان داره میگه که عمر از ته دلش نمیخواد این کار رو بکنه ولی می بینم وقتی حرمله ی ملعون علی اصغر رو با تیر سه شعبه میزنه ابن سعد تشویقش میکنه.
و بخاطر همه این دلایل من نمره ی سه رو به این کتاب دادم.