یادداشت امیرحسین فرخ زاده

        به نقل از ابن عربی:
«دربارۀ او خوابی دیدم که بر انتقال او از مقامی به مقام بالاتر دلالت می‌کرد. [چون به او خبر دادم] گفت: «مرا مژده دادی، خداوند تو را به بهشت مژده دهاد!» اندک زمانی نگذشت که آن مقام را که برایش دیده بودم دریافت. در همان روزی که به آن مقام واصل شده بود، بر او وارد شدم. شادی از چهرۀ او پیدا بود، ایستاد و مرا در آغوش گرفت، به او گفتم: «هذا تعبیر رؤیای من قبل ... (یوسف 100)، اکنون دعای تو باقی مانده تا خداوند مرا مژدۀ بهشت دهد!» گفت: «خواهد شد اگر خدای متعال بخواهد.» هنوز ماه پایان نیافته بود که خداوند مرا به نشانه‌ای به بهشت بشارت داد که صدق مبشر آن برای من ظاهر شد و او با آن علامت راستی خود را در این بشارت ثابت نمود. بر آن یقین کردم و دیگر، به همان‌گونه که در نبوت محمد صلی الله علیه و سلم شکی ندارم، بر بهشتی بودن خود نیز تردیدی نمی‌کنم. ولی نمی‌دانم که آیا آتش مرا لمس خواهد کرد یا نه؛ به کرم و لطف او امیدوارم که چنین نکند! خداوند ما را و شما را عافیت دهاد.»
[بخش 8؛ ابوعمران موسی بن عمران المارتلی]