یادداشت سید رمضان حسینی

        داستان:

ریشه‌ها یک رمان نیمه مستند از زندگی اجداد نویسنده -یک آمریکایی آفریقایی‌تبار- است. داستان از تولد کونتا کینته، پسر رئیس یکی از قبایل مسلمان مندینکا در گامبیا شروع می‌شود و تا هفت نسل بعد از او ادامه می‌یابد. کتاب شرح کامل و زنده‌ای است از تاریخ آمریکا از دیدگاه سیاه‌پوستان: از به بردگی‌گرفته شدن، شورش‌ها، سرکوب‌ها، فرهنگ و آداب و رسوم مردم، جنگ‌های استقلال، جنگ‌ داخلی، الغای برده‌داری و شرایط پس از آن.

در واقع برخلاف چیزی که از ابتدا به نظر می‌رسد، کتاب داستان نوجوان سیاه‌پوستی که به بردگی گرفته می‌شود نیست؛ بلکه داستان زندگی چندین نفر انسان است که مانند یک فیلم سینمایی طولانی از مقابل چشمانتان می‌گذرد.

کمی بیشتر دربارهٔ کتاب :

* از زیبایی‌های کتاب می‌توان به خود ایده اصلی کتاب اشاره کرد: این‌که بتوانید داستان چند نسل پیاپی را با فراز و نشیب‌هایی بزرگ‌تر از چیزی که به عمر آدمی‌زاد قابل درک است مشاهده کنید فرصت و تجربه‌ای‌ست که چندان همه‌گیر و در دسترس نیست.
* البته بی‌انصافی‌است که به بخش اول کتاب که در آفریقا می‌گذرد اشاره نکرد. باز هم به قدری موضوع بکر است که در همان چند صفحه اول انسان را مجذوب خود می‌کند.
* چرا بعضی آدم‌ها به خودشان اجازه می‌دهند، به هر بهانه‌ای، برای زندگی و تمدن دیگران به صرف این‌که از خودشان «پایین‌تر» هستند تصمیم بگیرند؟
* بی‌تعارف باید بگویم کتاب فوق‌العاده بود. سعی کنید به بهانه‌های واهی مثل این‌که فلانی معرفی کرده و بهمان گروه آن را تبلیغ می‌کند آن را از دست ندهید.
* اگر خواستید سریالش را ببینید من همان نسخه قدیمی را که صدا وسیمای خودمان هم پخشش کرده‌است، توصیه می‌کنم. ترجیحا سمت روایت فانتزی مینی‌سریال تولید شده در 2016 نروید. مخصوصا اگر کتاب را خوانده‌اید.
* واقعا چرا بعضی آدم‌ها به خودشان اجازه می‌دهند، به هر بهانه‌ای، برای زندگی و تمدن دیگران به صرف این‌که از خودشان «پایین‌تر» هستند تصمیم بگیرند؟
* بعضی فکرها هست که موقع خواندن کتاب پدر آدم را به همراه اشکش در می‌آورد. اگر دلتان برای انسان‌ها می‌سوزد یا دوست دارید درد بکشید این کتاب را از دست ندهید.

موارد لحاظ شده در رده‌بندی:

الف) خشونت: حجم خشونت بسیار زیاد است.

ب) مسائل خانوادگی: زندگی چند نسل طبیعتا پر است از ازدواج و عاشقی و... و مسائلی که شاید چندان برای نوجوانان مناسب نباشد.

http://davanevis.blog.ir/post/roots