یادداشت

        به جرئت از زیباترین کتاب هایی هست که خوندم🥲کورنوال سبز  با مراتع و دریاچه ی فیروزه ایش و عطر جوهر های بنفشه و صورتی کلاری!
فضا سازیش بی نظیر بود و اتفاقات خیلی غمگینی داشت که اشک  به چشم هر کسی میاره.خاطره ها خیلی زیبا توصیف شده بودن و هنوز احساس می کنم  متعلق به خودمن.
تفکرات کلیشه ای اون زمان بهش قالب بود ولی مشکلی نیست به هر حال کلاری شخصیت مستقلی بود و خیلی از کلیشه ها رو شکست
پ  ن:دوستان توجه داشته باشید کتاب روند آروم و صمیمی داره خبری از پلات و  معمای هیجانی و فانتزی عاشقانه پریان یا خون آشام نیست.کاملا هم رئال هست!