دُز معما‌گونه بودن تو این کتاب نسبت به بقیه‌ی آثار آگاتاکریستی خیلی بیش‌تره، هر چی داستان جلوتر می‌ره، پیچیدگی بیش‌تر می‌شه مثل یک کلاف در هم پیچیده که در نهایت در بخش‌های آخر داستان پرده ازش برداشته می‌شه، علاوه بر قالب جنایی یه گریزی هم به قضیه جادو و جنبل داره تو محتواش.
