یادداشت محدثه حسنی

        سلام و نور
اگر تاریخ استعمار را نمیدانستم، اگر در سالهای گذشته رفتار وحشیگرانه و برتری جویانه ی غربیها را نسبت به مردم ملل دیگر  ندیده بودم، اگر از برخورد سفیدپوستها با سیاهها و سرخپوستها یی که همین الان هم میتوان دید که چه مردم مظلوم و صلح طلبی هستند، چیزی نمی دانستم، میتوانستم بگویم داستان کتاب صرفا تخیل نویسنده بود، اما نبود ، نمیتوانم از نگاه سیاست زده و نژاد پرستانه و برتری جویانه ی ژول ورن بگذرم و نوشته ی سرتا پا دروغش در مورد آفریقاییها را به تخیلش نسبت بدهم .چیزی که نگذاشت از داستانش لذت ببرم.

فارغ از اینها که گفتم داستان پنج هفته در بالن یک داستان نوجوانانه ی نسبتا مهیج و سرگرم کننده و نسبت به زمان خودش تا حدودی تخیلی بود که توصیفاتش از حد انتظار من خیلی کمتر بود و بیشتر دیالوگ محور بود تا توصیف محور و جا داشت خیلی از مناظر بیشتر توصیف بشوند(البته بدون دروغ)   تا برای خواننده بهتر قابل درک باشند .

خلاصه که حیف .