یادداشت عاطفه سادات قریشی

        خیلی غم انگیز و ناراحت کننده بود. فقط میتونم اینو بگم که من هرگز در این زندگی نمی ماندم، چه رسد به اینکه مقاومت کنم و شهیدپرور باشم.

در حوزه زندگی مادران و همسران شهدا دو کتاب متفاوتند. یکی همین کتاب ننه علی و دیگری کتاب روزهای بی آینه.
زهرا و منیژه ای که در فشارهای زندگی رو به قرص های اعصاب آوردند اما به سهم خود مقاومت کردند.