یادداشت رعنا حشمتی

        ۹۷ رو با راسکلنیکوف تموم، و ۹۸ رو باهاش شروع کردم. در جاده‌ها خواندمش. در شهرها. اتاق‌ها. اتوبوس‌ها و پیاده‌رو ها. موقع خواب در رخت‌خواب و روی میز در محل‌کار. در روشنای روز و تاریکی شب‌هایی که نوری نبود.
چنان دوستش داشتم جای هیچ حرفی نیست...