یادداشت نیما حسینی

        نوشته ای بر زنبق دره؛
رمانی سراسر احساس و شور بود که تکه های خاطرات شخصیت راوی «کنت فلیکس» که جزوی از بورژوا های رو به بالای فرانسه قرن ۱۹ ام هستند.
کتاب سراسر شعر هست که به احساس و شور دمیده شده،ماجرای عشقی سوزناک در سرگذشت راوی که در نامه ای طویل به معشوقه فعلی می‌نویسه که خواستاره حالات متحیر اوست.

در باب خود داستان باید عرض کنم که نحوه داستان سرایی بالزاک مشهور هست که عناصر را به شدت مورد تحلیل و بررسی روان شناسی قرار میدهد تا عصاره یک فعل حرکتی را در ذیل مشخصاتی پر شور و تحرک اما شاعرانه به نمایش بگذارد،مکتب سورئال بشدت پرتو نورش در این کتاب نمایان است،گفتگو های دیالکتیکی که بین هانریت و فلیکس در جریان است نشان دهنده خلاقیت این نویسنده بزرگ فرانسوی است،اما باید یک نکته را عارض شوم،که اینست که تعاریف کتاب و پند های که سرشتی هم از خود حکومت فرانسه قرن ۱۹ دارد هم درس هایی که شخصیت ها به خواننده یاد میدهند در خور ستایش است ولیکن توصیفات بینهایت سورئالی و طویل ممکن است که خواننده کم طاقت را کمی رنجور کند.
توصیه میکنم اگر کتابی پرشور و کلاسیک و در خور احساسات و شعر میخواهید،زنبق دره را حتما بخوانید.