یادداشت نرجس درزاده

        ‏آه، کیست آن شبح_شبحی در تاریکی_که اشک می ریزد؟
آن توده ی بی شکل؛کز کرده،که خم می شود بر روی شن ها...

والت ویتمن
.
.
‏و باید لیوان آبی را
در سمت شرق
بالا می بردم؛
آن جا که نورهای پراکنده
به گونه ای بی پایان
متمرکز باشند.

فیلیپ لارکین
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.