یادداشت امیرحسین کیوانی راد

        دانستن و دانایی نسبت به دانش خود چیزی است که در اشعار و اقوال آن راستوده اند و مناسب عقلانیت دانسته اند،(۱)اما در کنار به کار بستن دانش به ناتوانی در عمل به کل دانش و تربیت ناقص خود هم باید معترف بود(۲) و مجموع این دو است که تکمیل کننده حیات معقول بنظر بنده هست.چه اینکه تاریخ نشان داده افراد بزرگی که دانش و اعتماد بنفس داشته اند ولی از نظر تربیتی هم خوب نقصهایی داشته اند باید دچار خود فریبی نشوند که در صدر اسلام متاسفانه اینها بوده و نتایجش الان برای ما باید روشنگرانه تبیین شود.