یادداشت سید حسین مرکبی

        عمده‌ی کتاب را در تاکسی و رفت و آمد خواندم. محققانه و پرمایه و به سبب گستره‌ی تحقیقات تاریخی بسیار عبرت‌برانگیز بود. نویسنده سال‌ها در کشورهای شرق آفریقا حضور داشته، تا حدودی سواحیلی می‌داند، انگلیسی بلد است. تحقیقات میدانی نیز در لابلای سطور کتاب به چشم می‌خورند که بسیار ارزش‌مند و کم‌نظیرند.
در زمینه‌ی محتوا: چند نوع اسلام در این کتاب به چشم می‌خورند. یک: اسلام بازرگانان شیرازی و عمانی که این دین را به شرق آفریقا برده‌اند. دو: اسلام چریتی، خیریه و به عبارتی نصرانی عربستان. سه: اسلام سیاسی اقتدارگرا، ضد امپریالیست، تمامیت‌خواه و آمیخته با خشونت القاعده و دیگر گروه‌های سلفی که بعضا از مصر سرچشمه می‌گیرند. چهار: اسلام بومی صوفیانه‌ی آمیخته با خرافات و ریاضت و عجایب. و...
نگارنده مسیحیان شرق آفریقا را تماما دیگری می‌پندارد و درگیری‌های این روزهای این کشورها را درگیری‌های دینی ارزیابی می‌کند. همچنین فعالیت‌های خیریه‌ی عربستان و سازمان‌ها و اتحادیه‌های وابسته به این کشور را زمینه‌ساز بروز تفکر تکفیری و هدف آن را مقابله با مکتب اهل بیت(ع) می‌داند.
کتاب عبرت‌انگیز و عجیبی است. خواندنش لذت‌بخش بود.