یادداشت Taraneh

        کتاب کلا کم حجمه، ولی شروع داستان اصلی یکم طول می‌کشه. حدود یک‌سوم ابتدایی کتاب، هنوز وارد ماجرای اصلی نشده بود و حتی تا نیمه‌های کتاب هم اتفاقات به‌طور کامل در جریان نبود.
ولی خب، نثرش انقدر روون و خوش‌خوانه که میشه زود تموم کرد و حتی وقتی هیجان خاصی در داستان نیست، باز هم کشش خوبی داره و آدم رو همراه خودش می‌بره.
یکی از چیزهایی که خیلی برام جذاب بود، لحن روایت در گذر زمانه. نویسنده خیلی قشنگ نشون داده که راوی داره از کودکی به بزرگسالی می‌رسه ؛ جوری که اولش نثر ساده و کودکانه‌ست، ولی کم‌کم پخته‌تر و جدی‌تر می‌شه. این تغییر تدریجی باعث شد خیلی بهتر با شخصیت اصلی ارتباط بگیرم.
ولی من انتظار ترس و دلهره داشتم حداقل یه استرس ریز ولی هیچی به هیچی علی رقم نثر خوب منو به هیجان نیاورد حتی در حد یه داستان ابتدایی بود فقط، با توجه به تعریف هایی که از کینگ شنیده بودم حقیقتا انتظار بالایی داشتم و با خوندن این کتاب شوکه شدم اگه انتظار یه کتاب ترسناک یا حداقل دلهره‌آور دارید باید بگم که اصلا اینطور نیست صرفا خاطرات یه پسر بچه ست همین.