یادداشت زهرا ساعدی

        کتاب با تعریف تنهایی و انواع آن شروع می‌شود و در هر فصل تنهایی را از منظری بررسی می‌کند و از داده‌های آماری و پرسشنامه‌ها برای رسیدن به نتیجه استفاده می‌کند. چند نکته‌ای که من از کتاب گرفتم این بود:
تنهایی سه نوع مزمن، موقعیتی و گذرا دارد.
افراد تنها گاهی از رابطه‌های‌شان توقع بالاتری دارند و به دلیل برآورده نشدن توقع یا ترس از برآوردن نشدن توقع تنهایی را ترجیح می‌دهند.
زنان نسبت به مردان راحت‌تر از تنهایی حرف می‌زنند.
تنهایی با اعتماد مغایر است و هرچه سطح اعتماد بالاتر باشد احساس تنهایی کمتر است. 
خلوت‌گزینی و تنهایی خودخواسته نه برآمده از محیط در رشد فردی موثر است.
در کل به نظرم کتاب بدی نبود هرچند علت تنهایی را بیشتر خواست فرد می‌دانست و معتقد بود که با عوض کردن شخصیت فرد می تواند از لاک تنهایی خارج شود. اما دسته‌بندی و پرداختن از منظرهای مختلف به تنهایی کتاب را خواندنی کرده بود. 
مشکل من با کتاب در بعضی فصل‌ها ترجمه بود و تک واژه تنهایی با مفهوم‌های مختلف تکرار شده بود و عملا گاهی غیرقابل فهم بود.
فصل محبوبم هم خلوت‌گزینی بود.