یادداشت mohammad Hasan gohargazi

        مثل جلد اولش خوب بود...
آرامش ادبیات ژاپن بی مثاله...
و جوری که داستان روایت میشه ؛هم ماجرای اصلی می‌ره جلو و به همراهش ماجرای افرادی که سر میزنند به کافه  می ره جلو و اینا باهم تلاقی ندارن و بهم صدمه نمیزنن و بلکه جایی همو تکمیل میکنن خیلی خوبه...
ادبیات ژاپن و این کتاب ازون رمان هایی هست که  یجورای درس زندگی بهت میده، توی کل کتاب داره بهت میگه ک قدر زندگی و این لحظات رو بدون چون دیگه بر نمی گرده
نوشتار ساده ای هم داره ،خیلی کلمات قلنبه سلنبه ندارع و راحت خونده میشه که هنر مترجم رو میرسونه