یادداشت زینب

        این کتاب روایت شهید علی خوش‌لفظ از دوران بچگی تا جنگ است. از جهاتی منو یاد کتاب «پیغام ماهی‌ها» انداخت که دربارهٔ شهید همدانی بود. مثلاً هر دو کتاب زبان ملیح و کمی آمیخته به طنز دارند، و در هر دو، راوی کاملاً متواضع‌ صحبت می‌کنه، بیشتر از اینکه از خودش بگه، از هم‌رزم‌هاش میگه و تو بیشتر از اینکه راوی رو بشناسی، رفقای شهیدش رو میشناسی.

کتاب با خاطرات راوی از کودکی‌ش شروع میشه. یه بچهٔ فوق‌العاده شرّ و بازیگوش. وقتی خاطراتشون رو می‌خوندم با خودم گفتم، فکر کن چنین پسربچه‌ای رو همین الآن ببینی. واقعاً میتونی تصور کنی چنین بچه‌ای ممکنه فردا چنین تحولی پیدا کنه و این همه نقش‌آفرینی کنه؟ البته شاید همین شر بودن باعث شد که شهید خوش‌لفظ به آدمی ریسک‌پذیر و نترس تبدیل بشه. 

کتاب خوب و تأثیرگذاریه. اگر شرح عملیات جنگی خسته‌تون نمی‌کنه، توصیه می‌کنم بخونید، چون هم اطلاعات خوبی به دست میارید و هم واقعاً مبهوت می‌شوید از مظلوم بودن بچه‌هامون در جنگ، و از این همه ایثارشون.