یادداشت مسیح ریحانی

        این کتاب را واقعا دوست داشتم.

موضوع قصه پرکشش است؛ دو برادر دوقلو، در روزگار تلخ و تاریک جنگ مجبور می‌شوند که شهر و خانواده‌شان را ترک کنند و با مادربزرگ خسیس و «جادوگرشان» روزگار بگذرانند.
نثر اثر مینیمالیستی و بسیار شیرین است؛ گویی که دفتر خاطرات یا انشای این دو برادر دوقلو را می‌خوانیم.

با وجود این‌ها اما؛ کتاب پُر است از صحنه‌ی دلخراش، دلهره‌آور و بسیار خشن! چرا که نویسنده معتقد است که: «زندگی تلخ و ظالمانه است».

به گمانم پس از «دیوارگذر» از مارسل امه، این دومین اثری است که با ترجمه‌ی «اصغر نوری» می‌خوانم؛ ترجمه خوب و روان بود.

جلد دوم از سه‌گانه‌ی دوقلوها یعنی «مدرک» را که جلد مورد علاقه‌ی نویسنده هم است را به سرعت تهیه کردم و پس از نوشتن این سطرها شروع به خواندن خواهم کرد.