یادداشت مجید اسطیری

        یک مجموعه "جامع" به معنای واقعی کلمه است از میراث ادبی یک نویسنده در زمینه داستان کوتاه
یعنی اینجا داستان هایی که از چهار دوره زندگی اکتاگاوا را میخوانید
جالب است بدانید که داستان معروف "در بیشه" که "Akira Kurosawa" فیلم "راشومون" را بر اساس آن ساخت جزو داستان های دوره اول فعالیت آکوتاگاوا است. این فیلم در واقع نتیجه قرار گرفتن داستان "در بیشه" در داستان "راشومون" است
خواندن مقدمه ای که "هاروکی موراکامی" بر این کتاب نوشته واقعا ارزشمند و لازم است و با خواندن آن درخواهید یافت سیر زیبایی شناسی آکتاگاوا چطور تغییر کرده و در هر دوره او چه زمانه ای از فرهنگ ژاپن را سوژه آثارش قرار داده.
بخش دوم کتاب که فقط سه داستان از آن انتخاب شده به مسئله "شک" و "ایمان" و "عاقبت" میپردازد که داستان های فوق العاده ای دارد
بخش سوم شما را کمی یاد نویسندگان بی قید و بند ایتالیایی چون بوتزاتی و مخصوصا کالوینو با آن طنز پست مدرنش خواهد انداخت
ضعیف ترین بخش هم بخش چهار است که مربوط به دوره اوج شهرت آکوتاگاوا است که نشریات مرتبا از او درخواست داستان میکردند و طبیعتا میرفت که کفگیر ذوق او به ته دیگ بخورد و چند تا از داستان ها رسما خاطره هستند و در پایان نویسنده از بابت نوشتنشان از خواننده عذرخواهی میکند. با این حال اخرین داستان کتاب یعنی "چرخ دنده ها" که گویا باید آخرین چیزی باشد که آکوتاگاوا قبل از خودکشی نوشته یک گزارش خیلی شفاف و دردناک از سرگیجه یک روشنفکر وازده از شرق و غرب در گرداب بیماری روانی است. میدانیم که مادر آکوتاگاوا نهایتا در بیمارستان روانی مرد و او هم ترس عمیقی از بستری شدن در آسایشگاه روانی داشت.