در هر داستان، جهان از قبل وجود دارد و به چرخش خود ادامه می دهد و چخوف یک لحظه دوربین را روشن می کند؛اکشن. لحظاتی را به نمایش میگذارد و کات.
چخوف اصلا شبیه به یک خالق نیست. دنیایی وجود دارد و او شروع می کند داستان یکی از شخصیت های آن دنیا را در موقعیتی شرح می دهد.
