یادداشت محمد صالحی پور

        با اینکه اهل کتاب خوندن نبودم ولی بالاخره با این کتاب شروع کردم. این کتاب به روش #ادبیات_تمثیلی نشون میداد که اگر آرمان های اولیه انقلاب رو فراموش کنیم محکوم به تکرار خواهیم بود.
کاراکتر مورد علاقه ام باکسر اسب بود، یه حیوون با اراده که در بدترین شرایط هم امیدوار بود و میگفت "بیشتر کار خواهم کرد". آخرش هم سلاخیش کردن. آره داستانش یوخته خشن بود🫠
و دیالوگی که نشون میده کتاب رو تا آخر خوندم این بود که "همه حیوانات برابرند ولی برخی حیوانات برتر اند(برابر تر اند)".
و اینکه از ترجمه زیاد خوشم نیومد، فکر میکنم ترجمه های بهتری هم باشه. فکر میکنم مقداری هم سانسور شده بود. احتمالاً برم دنبال یه نسخه کاملتر و یه بار دیگه بخونمش.