یادداشت عارفه

        بعد از خواندنش دقایقی نگاهت به دیوار میخ‌کوب می‌شود!
نمی‌دانی چه بلایی برسر مغزت آورده‌اند!
انگار به عاقل یا دیوانه بودن خودت شک کرده‌ای‌.
هرلحظه احتمال می‌دهی شاید هنوز چیزی در میان 
کتاب هست که تو از آن بیخبری!
فکرت مشغول می‌شود؛ به تک‌تک کلماتی که خوانده‌ای.
یک جور آچمزشدگی!
پیشنهاد می‌شود همراه با خواندنش
 یک فنجان قهوه بنوشید؛ سرد باشد بهتر است!

اما...
جدای از محتوای کتاب
دوست دارم به قلم آقای معین هم اشاره کنم.
قلم روان و قابل فهمی دارند منتها چیزی که نوشتشون رو از باقی نوشته‌ها متمایز می‌کنه خلاقیتی هست که وقتی با کتاب همراه 
شوید به خوبی حسش خواهید کرد.
به نظرم مغز آقای معین پرش‌های ذهنی زیاد و خلاقانه‌ای داره که با یک هنر خیلی ظریف، ایده‌های تیکه‌تیکه و پراکنده توی ذهنشون رو بهم مرتبط می‌کنند و بعد کمی چاشنی نویسندگی، که مهارت قابل توجهی هم در اون دارند رو به نوشته‌هاشون اضافه می‌کنند!
من که لذت بردم.
و در ذهنم ماندگار خواهد ماند!