یادداشت زهرا کریمی

        اصولا با ستاره دادن مشکل دارم. خب یعنی چی؟ بر چه اساس؟ من کی باشم که به کار بقیه ستاره بدم.
اما وسطای این کتاب که بودم مطمئن بودم بهش ۵ تا ستاره می‌دم هیچ سوالی هم نداشتم.

هر چند صفحه یاد مترجم از دست رفته‌ش می‌افتادم، "باقیات الصالحات" خوبی به جا گذاشته.
 طفلکی ما! کاش زنده بود. 

نویسنده‌های روایت‌ها، مهاجران عرب‌تبارن. لحظاتی از زندگی‌شون رو نوشتن که مهاجرت از وطن عربی، دلشون رو لرزونده. خیلی هم خوب نوشتنش.

روایتی که از همه بیشتر دوست داشتم و خیلی فکرم‌ رو مشغول کرد، "اوهام تسلی‌بخش"  بود.