یادداشت سُها

        پر از هیاهو، متلاطم و سرشار از نماد!
این اثر شکست یک انقلاب آرمان‌گرایانه در جامعه‌ایی عقب افتاده با مردم خیال پرداز را به تصویر می‌کشد و ثابت می‌کند که در انقلاب آن چیزی که بیشتر از همه مهم است شعور سیاسی و آگاهی است؛ یعنی تعقل و تفکر و نه پیروی بی چون و چرا.
فضایِ سورئال و تاریکی به تصویر کشیده شده که همه چیز در آن رنگ باخته و برابری و عدالت چیزی جز یک شعارِ مضحک نیست.
ناپلئون نماد قدرت‌خواهی دیوانه‌وار است، کسی که نماد تمامیت‌طلبی است و چیزی که باعث به وجود آمدن این شخصیت‌ها در جامعه می‌گردد تنها فقدان آگاهی و عدم تفکر و تعقل است. به قول کامو: «باعث مرگ روح می‌گردد چرا که اگر روح در برابر قدرت فریاد نکشد، می‌میرد.»
مخاطب واقعی این اثر کسی‌ست که در چنین فضایی زیسته و طعم آن را چشیده‌ باشد.