یادداشت علی طالب‌لو
1402/6/19 - 18:53
تولستوی در این داستان سعی دارد چهره‌ای از نیکی درونی انسان‌ها به نمایش بگذارد و بگوید که در جهانی سیاه و تاریک نیز می‌توان به رستگاری و نورانیت انسان‌ها امیدوار بود.
به همین جهت است که داستانش پایان‌بندی غیر منتظره‌ای دارد و تا حدّی توی ذوق می‌زند.
تولستوی وقایع یک روز را روایت کند؛ فلذا توصیفاتش به شدّت زیاد است و این مسئله گاهی خواندن متن را با مشکل مواجه می‌کند.
به صورت کلّی این رمانش را کمتر از بقیه‌ی آثارش دوست داشتم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.