یادداشت آمنه آزاد

        اگر ما ایرانی‌ها در زمان صلح و آرامش ادعا داریم کودکانمان را با روحیه‌ی مقاومت و ظلم‌ستیزی بار می‌آوریم، لبنانی‌ها زیر بمب‌های دشمن و در شرایط ناامنی و جنگ داخلی و شهادت هر روزه‌ی اعضای خانواده و همسایه و فامیل، کودکانشان را با این روحیه تربیت می‌کنند. 
برای منِ تازه‌مادر، شاید جذاب‌ترین بخش زندگی عایده نوع مادری کردنش است. اینکه چگونه از زمان تولد و یا حتی قبل از مادر شدن، روحیه‌ی شجاعت و مقاومت و آرمانخواهی و عدالت‌طلبی را با ذره ذره‌ی وجود فرزندانش درمی‌آمیزد. چگونه محمدعلی و علی را با اشتیاق و یقین می‌فرستد به جنگ با دشمن صهیونیست و چطور روبه‌روی گنبد طلای امام رضا(علیه‌السلام) برای شهادت فرزندی که به جانش بسته است، دعا می‌کند. 
عایده مادر علیِ 17 ساله است که به حزب‌الله پیوست و در این راه مقدس شهید شد. 
کتاب از زمان کودکی عایده را روایت می‌کند تا ازدواج و مادری و بزرگ شدن بچه‌ها و شهادت علی.
در سراسر کتاب روحیه‌ی مقاومت موج می‌زند. تازه می‌فهمی جهاد و شهادت جزئی از فرهنگ و زندگی روزمره‌ی شیعیان لبنان است. 
اگر روزی گذرم به بیروت بیفتد، مطمئنا یکی از برنامه‌هایم دیدار با عایده سرور است. مادری که دوست دارم باشم!