یادداشت رعنا حشمتی

        من جز برای تو نمیخواهم خودم را
ای از همه من‌های من بهتر، منِ تو

---------------

اگرچه پرسش بی‌پاسخی است، می‌پرسم :
چرا همیشه چنان و چرا همیشه چنین ؟
---------------

چه غربتی است، عزیزان من کجا رفتند ؟
تمام دوروبرم پر ز جای خالی‌ها

---------------

چون به جز سایه ندیدند کسی در پی خود
همه از دیدن تنهایی خود ترسیدند

---------------

در پی دوست همه جای جهان را گشتند
کس ندیدند پر آیینه به خود خندیدند

---------------

پیش بیا! پیش بیا! پیش‌تر!
تا که بگویم غم دل بیش‌تر!