یادداشت هانیه عدالتی

        بعد از کتاب «ویولون زن روی پل»، دنبال آثار دیگر خسرو باباخانی بودم. «خسروِشیرین» را انتخاب کردم. کتاب، مجموعه ی داستانهای کوتاهی است که هر کدام حکایت از تجربه ی عاشقانه ی خسرو، قهرمان داستان است. داستانها از سال‌های قبل از انقلاب و دوران نوجوانی خسرو شروع می‌شود و تا سال‌های اول جنگ ادامه دارد. ابتدای کتاب طنز شیرینی دارد ولی هر چه پیش می رود جدی تر می شود؛ تا جایی که در پایان با گلوی فشرده از بغض تمام می شود. انتهای داستان از زاویه ی جدیدی به جنگ نگاه کرده است و آوارگی جنگ را با تمام جزییات به تصویر کشیده است.