یادداشت محمدقائم خانی

بانوی اندلس
        .



در حالی که کاروان بردگان به سوی مدینه در حرکت بود، در مسیر راه بانویی از اهل کتاب پس از دیدن تکتم خاتون و چهره سرشار از نجابت و نورانیت و عفاف او در میان بردگان، مشتاقانه سراغ برده‌فروش می‌رود و قصد خرید این کنیز باوجاهت را می‌کند. اما برده‌فروش با پیشنهاد فروش کنیز مخالفت می‌کند و می‌گوید به هیچ عنوان قصد فروش این کنیز را ندارد و او را برای خود کنار گذاشته است. با اینکه بانو اعلام می‌دارد که قیمت آن هرچه باشد، پرداخت می‌کنم! برده‌فروش در مقابل اصرار وی می‌گوید: به این دلیل کنیز مورد اشاره تو را نمی‌فروشم که در میان همه این کنیزان، همه توجه من به اوست و او را برای خودم خریداری نموده‌ام. با شنیدن این جملات از برده‌فروش، آن بانوی باشناخت و معرفتِ اهل کتاب (راهبه‌ای مسیحی یا یهودی) می‌گوید: نه؛ چنین نیست و نخواهد بود! تو در شأن آن کنیز نیستی و آن کنیز باشرافت‌تر از این است که شخصی همانند تو لایق همسری او گردد. بلکه در چهره پاک و عفیف و سراسرنجابت او می‌بینم که همسر مردی بزرگ گردیده که او بهترین شخصیت روی زمین می‌باشد و از او فرزندی به دنیا خواهد آمد که خیر اهل الارض بوده و شرق و غرب عالم را تسخیر خواهد کرد. 


بنا بر آنچه که نزد گروهی از مردم مدینه شهرت یافته است، قبر بانو خیزران المرسیه همراه قبر حمیده خاتون همسر گرامی امام صادق (ع) در مشربه امّ ابراهیم باشد که تا چند دهه قبل سه سنگ قبر در آن دیده می‌شد... مشربه به معنای بستان می‌باشد که شامل مسجد و قبرستان نیز بوده و در شمال منطقه متعلق به بنی قریظه نزدیک حرّه شرقی که به آن دشت نیز گفته می‌شد، قرار داشته است. این محل در میان نخلستانی واقع است که متعلق به سادات قاسمی از اولاد قاسم بن ادریس بن جعفر برادر امام حسن عسکری (ع) می‌باشد. این مشربه در آغاز باغی بوده متعلق به یکی از یهودیان مدینه به نام «مخیریق» که هنگام جنگ احد، وی به یاران پیامبر اسلام (ص) پیوست.
      

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.