یادداشت Niayesh Akhlaghi far

        می‌دونید حقیقتش من این کتابو کامل نخوندم! 
چون زیاد ازش خوشم نیومد ولی خب هرکسی یه سلیقه ای داره که باید بهش احترام گذاشت ...
شاید درک نکنید ولی به نظر من می‌تونست که یه کتاب در ابعاد کوچیک تر باشه چون رسماً کاغذ حروم کردنه این که روی یه برگه دو سه تا جمله بنویسی بعد در تعداد خیلی زیاد چاپ کنی بدی دست مردم! به نظر من عشق چیز محترم و مقدسیه ، حسی که من از این کتاب گرفتم یه عشق مجازی بود که شاید حتی اسمشم نشه بزاری عشق ! 
درکل برا هر ژانر کتابی (حتی رمان زرد ، چون علایق ملت به خودشون ربط داره) احترام قائلم ولی من فکر میکنم یه همچین چیزایی صلاحیت اینکه به کتاب تبدیل بشن و چاپ بشن و ملت واسش پول بدن و درخت قطع بشه رو ندارن! 


بزارید رک باشم شایدم ، و شایدم یکم بیشعور(البته اگه اسم نقد کتاب اونم یکوچولو خشن رو بیشعوری میزارید😂)!
این پیاما رو تو کانال های  توی فضای مجازی میشه خیلی راحت پست کرد و اشتراک گذاری کرد و خوند ، حتی بعضی وقتا متنای مجازی که مردم بین هم رد و بدل میکنن خیلی عمیق تر و قشنگ تر از اینان ! 
آکیرا کتاب ۳۶۵ روز رو هم نوشته که به نظرم خیلی قشنگ و قابل تامل بود ولی دیگه بنظرم چاپ یه همچین چیزایی یکم زیاده رویه (صد البته که این کتاب به رمان های زرد شرف داره😁(با نهاااایت احترام به خوانندگان رمان های زرد))
خیلی از پیاماشون خیلی بی ربط و معمولی بودن(چیزایی بودن که خیلی معمولی بودن و میشه تو صفحه چت هر آدمی با دوست صمیمی ش یا همسر آینده ش پیدا کرد)! ولی با این حال چاپ شد و کلی هم طرفدار داره !
البته بزار بی انصاف نباشم 
متن های خیلی  خوبی هم داشت که آدم رو واقعا متأثر میکرد
البته ...
شایدم من درک نمیکنم !
نظر شما چیه؟