یادداشت Melorin

        جزو کتاب هایی بود که وقتی میخوندمش خیلی ذوق میکردم و بعد از مدت تقریبا زیادی یکی از اون کتاب هایی  شد که وقتی میخوندم آروم و قرار نداشتم و همش اینور اونور میرفتم از شدت ذوق🫠 کارکترا رو دوست داشتم، مخصوصا اندرو برام خیلی واقعی و قابل لمس بود :)
یه چیز دیگه که توی کتاب خیلی دوست داشتم این بود که نویسنده خیلی خوب تونسته بود احساسات یک فرد A sexual رو توصیف کنه، چیزی که خب خیلی کم پیش میاد بهش پرداخته بشه.
میتونم بگم اولین کتاب تقریبا با فضای دارک بود که خوندم و واقعا برام جذاب بود محیطی که کتاب به تصویر کشیده بود، پلات کتاب، شخصیت ها و احساساتشون همه و همه برام جذاب و دوست داشتنی بود.
فکر کنم تنها چیزی که دوست نداشتم پایان کتاب بود که انگار خیلی باز بود. دلم می‌خواست نویسنده واضح تر سرنوشت پسرها رو مشخص می‌کرد... ولی خب، آخرشو یجورایی باید شخصی برداشت کرد...